Rusinowo, gmina Postomino
Nazwa niemiecka: Rützenhagen.
Nazwa przejściowa: Rucinowo.
Rusinowo to wieś ulicowa rozciągająca się na odcinku około 2 kilometrów wzdłuż drogi z Barzowic do Nacmierza. Graniczy z gruntami wsi Jarosławiec, Nacmierz, Bylica, Barzowice i Wicie. Od morza jest odległa około 2 kilometry. Na północ od wsi przepływa potok Głowniczka.
O historii wsi niewiele wiadomo. Założona została około 1300 roku przez niemieckich osadników. Należała do urzędu darłowskiego. Była wsią chłopską i kościelną.
W dokumencie z 1648 roku wymieniono mieszkających tam 19 chłopów, 3 chałupników i sołtysa. W 1818 roku wieś liczyła 336 mieszkańców, w 1864 – 575, w 1871 – 582, w 1905 – 623, w 1925 – 501, w 1939 – 409. Rusinowo wraz z gruntami w 1864 roku liczyło 1035,2 hektara, podobnie w 1939 roku – 1036,2 ha. Liczba gospodarstw domowych wynosiła w 1871 – 100, w 1895 – 98, w 1905 – 108, w 1925 – 93 i w 1939 – 109.
Kościół zbudowany został prawdopodobnie w II połowie XIV wieku pośrodku wsi, na wzniesieniu. Do kościoła przylegał cmentarz. Pierwsza wzmianka o kościele pochodzi z 1493 roku. W 1873 roku
na miejscu dawnego kościoła zbudowano jednonawową ceglaną świątynię. Ze starego kościoła przejęto tylko chrzcielnicę.
W wyposażeniu nowego kościoła znalazł się obraz olejny „Opłakiwanie Chrystusa” oraz rzeźbiony model żaglowca zwisający z sufitu. Do parafii w Rusinowie należały wsie Jarosławiec i Bylica. Ostatnim niemieckim pastorem był Köppen.
Obok kościoła znajdował się cmentarz oraz pomnik poświęcony pamięci mieszkańców wsi, którzy zginęli w I wojnie światowej.
Nauczaniem dzieci zajmował się kościelny. Najstarsza wzmianka o szkole pochodzi z początku XVII wieku. Około 1820 roku wybudowano jednoklasowy budynek szkolny obok kościoła. Od 1936 roku do szkoły w Rusinowie uczęszczały także dzieci z Wicia.
Mieszkańcy Rusinowa zajmowali się produkcją lnu, hodowlą gęsi i bydła mlecznego, także rybołówstwem.
Na początku XX wieku wieś otrzymała połączenie drogowe z Darłowem, co pozwoliło uruchomić komunikację autobusową. Elektryczność dotarła do wsi w 1912 roku.
W okresie międzywojennym Rusinowo miało agencję pocztową (mieściła się w gospodzie Gruela), wiatrak – młyn, 2 kuźnie, 2 gospody, kołodzieja, 4 szewców, 2 krawców, 2 stolarzy, 3 murarzy, malarza, kamieniarza.
Działały: kasa oszczędnościowo – pożyczkowa, towarzystwo gimnastyczne i sportowe, ochotnicza straż pożarna, związek weteranów wojennych.
W 1939 roku w Rusinowie było 77 gospodarstw rolnych, z tego 21 do 5 hektarów, 36 od 5 do 10 ha, 6 od 10 do 20 ha, 14 od 20 do 100 hektarów.
Wojska radzieckie zajęły Rusinowo 9 marca 1945 roku. Od września tego roku do wsi zaczęli napływać polscy osadnicy. Ostatni Niemcy wysiedleni zostali w czerwcu 1947 roku. Kościół został przejęty przez katolików i poświęcony w kwietniu 1946 roku. Obecnie jest kościołem filialnym parafii w Łącku.
Wieś liczy około 300 mieszkańców. Liczba gospodarstw wynosi – 53.
We wsi działa ochotnicza straż pożarna. Mieszkańcy zajmują się rolnictwem oraz agroturystyką.
Autor: Jan Sroka
Fundacja „Dziedzictwo” powstała w 1991 roku w Sławnie. Jej celem jest szeroko rozumiana ochrona zabytków archeologicznych Ziemi Sławieńskiej, a także ochrona krajobrazu kulturowego, którego częścią jest dziedzictwo archeologiczne.
Strona fundacji: archeo.edu.pl
Pocztówki – Rusinowo
